متن ترانه مهدی آریا به نام افسانه
خالی ز آغوش منی
چون غصه بر دوش منی
شادم که تو آسوده ای
فارغ ز فرداهای من
ای مهربان جانان من
محبوبه ی زیبای من
روح لطیف شعر می
ابریشم و دیبای من
از من چنین دلگیری و
خود را ز من میگیری و
از خلوتم پا میکشی
از خواب و هر رویایی من
از من که روگردان شدی
افسانه ی دوران شدی
سیمرغ کوه قافی و
دوری از این دنیای من
خالی ز آغوش منی
چون غصه بر دوش منی
شادم که تو آسوده ای
فارغ ز فرداهای من
ای مهربان جانان من
محبوبه ی زیبای من
روح لطیف شعر امین
ابریشم و دیبای من
