متن ترانه نوید عسکری به نام مسافران
زمین اندازه‌ی رویامون نیست...
بیا تا وقت داریم سفر کنیم
ته این راه خطرناکه ولی...
تو بیا کنار هم خطر کنیم
.
حوصله‌م به هیچکسی قد نمی‌ده
ولی می‌خوام با تو همسفر بشم
تو برام یه سیاره‌ای که می‌خوام...
توی آغوش تو مستقر بشم
.
وقتی از جایی که هستی یه قدم داری تا مرگ...
باورم کن، عشق می‌تونه پناهت باشه
وقتی که زمین و آدماشو ترک می‌کنی...
می‌خوام آغوش خودم رفیق راهت باشه
.
همه‌ی گذشته‌تو دور بذار
اومدم تموم آینده‌ت شم
منو توی زندگیت راه بده...
که می‌خوام تنها پناهندت شم
.
من تا آخرین نفس کنارتم
حتا توی این قفس کنارتم
تا زمانی که واسه زنده بودن
واسه من فرصتی هس کنارتم
.
وقتی از جایی که هستی یه قدم داری تا مرگ...
باورم کن، عشق می‌تونه پناهت باشه
وقتی که زمین و آدماشو ترک می‌کنی...
می‌خوام آغوش خودم رفیق راهت باشه
